Ik was getuige maar wist het niet...
Ik staarde naar het huis tegenover de school. Het zag er luguber uit. Ik zag kleine glas-in-lood raampjes, spinnewebben, een heel kleine kronkelpaadje dat naar de voordeur leidde. Dit was nauwelijks zichtbaar door de overhangende takken van de grote treurwilg. Het leek wel een spookhuis.
Er stopte een grote bestelbus voor de deur. Twee mannen spronger er uit. Rond de dertig jaar, schatte ik. Ik zag ze het kronkelpaadje op gaan. Ze droegen grijze stofjassen. Even later zag ik ze sjouwen met banken, stoelen en een grote Friese klok. Ze laadden alles de bestelbus in. Ik droomde verder. Wie zou er wonen in dat grote mooie huis? Zou het van een oude rijke weduwe zijn? En waren dit haar zonen?
Terwijl ik hierover diep aan het nadenken was werd er op de deur van ons schoollokaal geklopt. Twee agenten stapten binnen. Ze zochten een getuige. Iemand die iets had gezien van de roofoverval in het grote huis aan de overkant van de school.
De getuige:
Ik staarde naar het huis tegenover de school. Het zag er luguber uit. Ik zag kleine glas-in-lood raampjes, spinnewebben, een heel kleine kronkelpaadje dat naar de voordeur leidde. Dit was nauwelijks zichtbaar door de overhangende takken van de grote treurwilg. Het leek wel een spookhuis.
Er stopte een grote bestelbus voor de deur. Twee mannen spronger er uit. Rond de dertig jaar, schatte ik. Ik zag ze het kronkelpaadje op gaan. Ze droegen grijze stofjassen. Even later zag ik ze sjouwen met banken, stoelen en een grote Friese klok. Ze laadden alles de bestelbus in. Ik droomde verder. Wie zou er wonen in dat grote mooie huis? Zou het van een oude rijke weduwe zijn? En waren dit haar zonen?
Terwijl ik hierover diep aan het nadenken was werd er op de deur van ons schoollokaal geklopt. Twee agenten stapten binnen. Ze zochten een getuige. Iemand die iets had gezien van de roofoverval in het grote huis aan de overkant van de school.
De getuige:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten