Zusjes zijn leuk! A little Story A Day - I'll give it away...

Nu was ik niet langer papa's enige meisje. Ik had concurrentie van een klein zusje. En geloof me. Dat vond moeilijk. Zes jaar lang was ik de hoofdrolspeeltster. Nu moest ik mijn rol delen. Niets zou meer hetzelfde zijn. Maar een zusje is zo leuk!

Meer over zusjes? Klik op de link in de linkerkolom.

Onbevangen het leven omarmen. (A little Story A Day - I'll give it away)

Net nadat ik getuige was geweest van de roofoverval op het huis tegnover de school werk ik opnieuw getuige van een bijzondere gebeurtenis.

Het was in de nacht van 19 maart 1969. Midden in de nacht werd er zachtjes op mijn deur geklopt. Mijn vader  was het die mij uit mijn dromen liet ontwaken. Wat was het toch met deze man? Altijd had hij wel iets te vertellen. Was het niet overdag dan was het wel s'nachts.

Ik mocht mee naar de slaapkamer van hem en mama. Midden in dat groot bed lag een wondertje. Dat wondertje zou Sophia gaan heten en liet me voelen dat ze mijn zusje wilde zijn. Zo lief, zo schattig. Die kleine blonde haartjes, die blauwe oogjes, dat lieve gezichtje. Ik mocht heel de nacht erbij blijven en met mijn lieve kleine zusje knuffelen en kusjes geven.

Ik omarmde onbevangen het "leven". Meer over dit thema op bol.com

A Little Story A Day - I'll give it away....

Naast lezen en schrijven bleek ik ook goed te kunnen observeren, spioneren en vertellen. De politie hoorde mijn verhaal en kon aan de hand van mijn verklaring de roofoverval oplossen. Binnen een maand waren de daders gepakt. Daar word je stil van he?

Weet je hoe heerlijk een stilte kan zijn? 

Meer stilte op bol.com

A little Story A Day - I'll give it away..

De politie zocht getuigen van de roof. Zou ik zeggen wat ik gezien had?

Toen al besefte ik dat ik een enorme dromer was. Hoe zou ik me bij de feiten kunnen houden?. Ik zou met moeten focussen op de werkelijkheid. Maar wat zou ik het moeilijk gaan krijgen. Ik dramatiseer. Ik maak verhalen.Verhalen die men wil horen. Hierin ligt mijn kracht. Het vertellen van verhalen.

Maar, wat heeft de politie eraan? Misschien beroep ik me wel op het gezegde:

Horen, zien en zwijgen.