Met bevende vingers wreef ik nog eens over de enigszins verfrommelde foto. Dan weer keek ik naar mijn handen. Wat waren ze oud en vol lijnen.
Tranen verwarmden mijn ijskoude wang. Met een klein vintage zakdoekje dat voorzien was van geborduurde roosjes wreef ik ze weg. Ik dacht terug aan die eerste twee jaren van mijn leven. Die volledige afhankelijkheid. Die aandacht van mijn ouders.
De warmte van de tranen deed me beseffen hoe koud ik was geworden. Hoe lang stond ik hier al?
Tranen verwarmden mijn ijskoude wang. Met een klein vintage zakdoekje dat voorzien was van geborduurde roosjes wreef ik ze weg. Ik dacht terug aan die eerste twee jaren van mijn leven. Die volledige afhankelijkheid. Die aandacht van mijn ouders.
De warmte van de tranen deed me beseffen hoe koud ik was geworden. Hoe lang stond ik hier al?
-o-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten